- οξυακουσίλογος
- ὀξυακουσίλογος, -ον (Α)αυτός που έχει οξεία ακοή, που ακούει οξέως τους λόγους.[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ-* + ακουσι- (< ἀκούω, συνθετικό τού τύπου τερψίμβροτος) + -λογος*].
Dictionary of Greek. 2013.
οξυακουσίλογος
Look at other dictionaries:
-λογος — (AM λογος) β συνθετικό πολλών προπαροξύτονων ονομάτων και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, στα οποία ο λόγος, με τη σημασία τής ομιλίας, επέχει θέση αντικειμένου τού α συνθετικού, που είναι ρήμα (φιλόλογος «φιλώ τον λόγο», δωσίλογος… … Dictionary of Greek
οξυ- — (ΑΜ οξυ ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. ὀξύς και προσδίδει στο β συνθετικό την ιδιότητα τού αιχμηρού, τού μυτερού (πρβλ. οξύ ρρινος, οξύ ρρυγχος), τού διαπεραστικού (πρβλ. οξύ τονος, οξύ φωνος),… … Dictionary of Greek
